ตอนเช้าเราเดินสูดอากาศสดชื่นช่วงต้นฤดูใบไม้ร่วงจากสถานีฮามามัตสึโชไปที่โตเกียวทาวเวอร์ และมีคนชี้ทางให้ไปทางประตูชิบะไดมง ก่อนที่จะได้เห็นโตเกียวทาวเวอร์ เราก็จะเจอวัดโซโจจิอันเก่าแก่เสียก่อน ถ้ามีเวลามากกว่านี้ก็อยากลองเดินเข้าไปสำรวจในวัดเหมือนกันค่ะ

นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ขึ้นโตเกียวทาวเวอร์เลยค่ะ ออดิโอไกด์ที่มีให้ก็ดีนะคะ วันนี้ท้องฟ้าปลอดโปร่งด้วย วิวจากบนนี้เลยสวยมากค่ะ

เราชอบอาหารและบรรยากาศที่โตเกียว ชิบะ โทฟุยะ อุคาอิมากเลยค่ะ เพียงก้าวเท้าผ่านประตูก็เหมือนได้ก้าวเข้าไปอีกโลกหนึ่ง ฉันไม่นึกเลยค่ะว่าจะมีที่กว้างขนาดนี้ใจกลางย่านที่ที่ดินราคาแพงลิบเช่นนี้ อาหารทุกจานในคอร์สที่เราได้ทานที่โทฟุยะ อุคาอิปรุงขึ้นอย่างพิถีพิถันและบริการก็ทำได้ดีไร้ที่ติเลยค่ะ ไม่รู้ว่าเจ้าของร้านมองทะลุเข้ามาในห้องส่วนตัวของเราได้หรือเปล่านะคะเพราะเธอเดาได้ตรงใจเลยค่ะว่าเมื่อไหร่เราพร้อมทานจานต่อไปในคอร์สแล้ว ระหว่างนั่งทานในห้องส่วนตัวก็ได้ชมสวนสวยๆ ไปด้วย ซึ่งหลังจากทานเสร็จแล้ว เราก็ลงไปเดินเล่นในสวนกันด้วยค่ะ เราอยู่ที่โทฟุยะ อุคาอิถึง 2 ชั่วโมง ซึ่งเมื่อหมดวันแล้ว ฉันรู้สึกว่าตอนนั้นเป็นสองชั่วโมงที่ดีที่สุดในวันนั้นเลยค่ะ

สถาปัตยกรรมของโอโมเตะซันโดฮิลส์และห้างที่เชื่อมถึงกันมีความน่าสนใจมากค่ะ แต่ไฮไลท์ของการมาเที่ยวโอโมเตะซันโดน่าจะเป็นการแวะพักที่ร้านบิลส์โตเกียวคาเฟ่ ที่โอโมฮาระโนะโมริโดยบังเอิญนี่แหละค่ะ ฉันเคยได้ยินชื่อเสียงของแพนเค้กร้านบิลส์มานานแล้วจึงยืนกรานขอสั่งแพนเค้กรสชีสริคอตต้ามาแบ่งกันกินสักหนึ่งที่ให้ได้ แพนเค้กหนานุ่มซ้อนกันหลายชั้น ชีสริคอตต้านุ่มๆ ไหลเยิ้ม เข้ากับน้ำเชื่อมเมเปิลและกล้วยหั่นแว่นได้ดีมากเลยค่ะ หลังทานแพนเค้กกันเสร็จแล้ว เราก็ขึ้นไปที่สวนชั้นดาดฟ้าบนตึกเดียวกันเพื่อสัมผัสบรรยากาศผ่อนคลายและถ่ายรูปอีกสักหน่อย

ไกด์นำเที่ยวของเราบอกว่าสวนโยโยงิแห่งนี้เคยเป็นที่ตั้งหมู่บ้านนักกีฬาโอลิมปิกมาก่อนตอนที่โตเกียวเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งโอลิมปิกฤดูร้อนเมื่อปี พ.ศ. 2507 เราเดินผ่านต้นไม้ใบหญ้าเขียวขจีและแวะถ่ายรูปที่บ่อน้ำด้วยค่ะ และก่อนที่เราจะไปชมสวนโยโยงิ เราขอแวะไปที่ถนนทาเคชิตะเพื่อดูวัฒนธรรมของวัยรุ่นญี่ปุ่นตามท้องถนนหน่อยค่ะ

เมนูที่ร้านชาบูชาบูฟูจิคาวะเป็นเมนูสุขภาพที่ดีต่อร่างกาย เหมาะสำหรับเป็นมื้อส่งท้ายเพราะเราทานมากเกินควรกันมาตลอดวัน ที่ตั้งของร้านก็มาสะดวกค่ะเพราะอยู่ใกล้โรงแรมและสถานีรถไฟเลย ที่ร้านมีความเป็นส่วนตัวทำให้เราได้คุยกันอย่างไม่ต้องกังวลค่ะ

โรงแรมนี้ให้บริการห้องพักสะอาดและบริการดีค่ะ ฉันชอบที่ทางโรงแรมเตรียมอุปกรณ์อาบน้ำและให้บุฟเฟ่ต์อาหารเช้าที่อร่อยใช้ได้เลย ชอบที่ได้มาพักที่นี่นะคะ

เที่ยวบินสู่ทตโทริออกตรงเวลาเป๊ะเลยค่ะ ภายในเครื่องบินสะอาดและบริการด้วยความใส่ใจ พนักงานบริการมาแจกเครื่องดื่มเรื่อยๆ เลยค่ะเพื่อให้ผู้โดยสารรู้สึกสบาย เมื่อเรามาถึงสนามบินทตโทริ เราก็ได้เจอเรื่องเซอร์ไพรซ์ดีๆ เพราะที่สนามบินตกแต่งด้วยธีมยอดนักสืบจิ๋วโคนัน และก็ได้โพสท่าถ่ายรูปสนุกๆ กับทริคอาร์ทที่ตั้งอยู่ด้วยค่ะ

อาหารที่ได้ทานที่วัดวาโคอินเป็นหนึ่งในมื้อที่อร่อยที่สุดในทริปนี้เลยค่ะ ชอบทุกเมนูที่มาเสิร์ฟเลย แต่เมนูที่ฉันชอบที่สุดคือดังโงะอร่อยๆ ที่เสิร์ฟเป็นอย่างแรกสุดนี่ล่ะค่ะ พูดแล้วยังคิดถึงรสชาติอร่อยๆ อยู่เลยค่ะ! ดังโงะเนื้อแน่นแต่เคี้ยวสนุก ชุ่มซอสอูมามิที่ราดมาในจาน กัดไปกี่คำก็อร่อยทุกคำ ฉันพยายามไม่กินให้หมดเร็วนักแต่ก็ยากเหมือนกันนะคะเพราะมันอร่อยขนาดนี้ ระหว่างที่เราทานอาหารกันในบรรยากาศสไตล์ญี่ปุ่นภายในวัดวาโคอิน เราก็ฟังท่านเจ้าอาวาสพูดถึงประวัติศาสตร์ของที่นี่ รวมถึงเมืองมิซาสะด้วยค่ะ ทำให้เราเฝ้ารอการปีนเขาและช่วงกลางคืนนี้อย่างใจจดใจจ่อเลยค่ะ

การเดินขึ้นเขาในครั้งนี้ทำให้รู้สึกมีความสุขแต่ก็รู้สึกว่าตัวเราช่างกระจ้อยร่อยนักไปพร้อมๆ กัน ที่นี่ทำให้ฉันนึกถึงป่าใหญ่ในการ์ตูนอะนิเมชันเรื่อง โทโทโร่เพื่อนรัก ของสตูดิโอจิบลิเลยค่ะ ระหว่างทางเราได้ชมทิวทัศน์อันน่าทึ่งและระยะทางยาวไกลที่ผู้เลื่อมใสในศาสนาได้เดินทางมาเพื่อดูแลรักษาอนุสรณ์โบราณแห่งนี้ถึงที่ ระหว่างที่เราเดินขึ้นทางตรงที่ฉันคิดว่าน่าจะเป็นช่วงที่เดินยากที่สุดแล้ว ไกด์ก็บอกให้เราร้องว่า "ซังเก ซังเก รคคน โชโจ" และเมื่อเราขึ้นไปถึงวัดซัมบุตสึจิ ฉันรู้สึกเหมือนได้ชำระล้างบาปเลยค่ะเพราะทำให้ฉันได้สังเกตกำลังและความคิดของตัวเองจากการเดินขึ้นเขานี่แหละค่ะ

มื้อเย็นของเราเสิร์ฟกันในห้องส่วนตัวบนชั้นสองของอิซันโระ อิวาซากิ เรียวกัง หลังจากไปแช่บ่อน้ำพุร้อนกันมาแล้ว เราก็เปลี่ยนเป็นชุดยูกาตะแล้วมาทานอาหารกัน มื้อนี้ฉันได้รินสาเกดื่มด้วยค่ะ อาหารที่เสิร์ฟมาดูหรูหรามาก ฉันชอบเมนูชาวันมุชิที่สุดเลยค่ะ พนักงานเสิร์ฟดูแลดี ทำให้เราเพลิดเพลินกับมื้อนี้มากเลยค่ะ

ห้องพักของฉันที่อิซันโระ อิวาซากิ เรียวกังนี่สุดยอดมากเลยค่ะ พนักงานผู้หญิงคนเดิมที่เสิร์ฟอาหารให้เราตอนมื้อค่ำพาฉันไปที่ห้องพักและชงชาไว้ให้ก่อนออกจากห้องด้วยนะคะ ฉันชอบความกว้างขวางของห้องนี้และชอบที่ทางเรียวกังเตรียมชุดยูกาตะในตู้เสื้อผ้าไว้ 2 ชุดด้วยค่ะ และก็ชอบออนเซนมากเลย ที่ออนเซนมีอุปกรณ์เครื่องอาบน้ำทุกชนิดไว้ให้หยิบใช้ได้ด้วยนะคะ หน้าตาบ่อน้ำพุร้อนทั้งสองบ่อ (สำหรับชายหญิงแยกกัน) ก็น่าสนใจทีเดียวค่ะ

นี่เป็นการเดินที่สนุกมากค่ะ เราได้เก็บสาลี่ศตวรรษที่ 20 สดๆ จากต้นด้วยตัวเอง และก็สังเกตเห็นความแตกต่างระหว่างลูกที่โตใกล้ๆ ลำต้นและลูกที่โตห่างจากลำต้นด้วยค่ะ คือแบบแรกจะหวานกว่า เนื้อนุ่มกว่า ส่วนแบบหลังจะหวานน้อยกว่าแต่กรอบกว่าค่ะ

ประสบการณ์การทำกระดาษสนุกและน่าสนใจดีค่ะ เราได้ชมและเลือกซื้อผลิตภัณฑ์กระดาษสวยๆ ที่ร้านด้วยค่ะ

ร้านไคโยเทย์เป็นที่ที่สุดยอดมากค่ะ เป็นร้านอาหารทะเลชื่อดังของทตโทริเลย บรรยากาศในร้านมีความเป็นญี่ปุ่นสูงมาก เรานั่งทานกันบนเสื่อทาทามิในห้องส่วนตัวที่เห็นวิวทะเลด้วยค่ะ อาหารไฮไลท์สำคัญที่เราได้ทานกันวันนั้นชื่อว่า "โอโดริ ชิโระ อิกะ" ซึ่งเป็นปลาหมึกกล้วยหั่นเป็นชิ้นบางทำเป็นซาชิมิขณะที่ปลาหมึกยังเป็นๆ อยู่เลยค่ะ หลังจากที่เราทานส่วนที่เป็นซาชิมิกันแล้ว ปลาหมึกส่วนอื่นๆ ที่เหลือจะถูกส่งกลับไปที่ครัวเพื่อทำเป็นเทมปุระ ซึ่งก็อร่อยเหมือนกันค่ะ

พิพิธภัณฑ์ทรายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ทำให้นักท่องเที่ยวตะลึงได้มากพอดูเลยค่ะ ทั้งรายละเอียดและศิลปกรรมต่างๆ บนรูปปั้นธีมสแกนดิเนเวียดูน่าหลงใหลจริงๆ นะคะ ทำให้เราเดินชมอยู่นานเลยทีเดียว

จินปุคาคุเป็นบ้านที่สวยเหมือนภาพวาดจนไม่อาจจะลืมได้เลยค่ะ

เทปปันยากิร้านนี้ยอดเยี่ยมมากค่ะเพราะเราได้ลองทานเนื้อวากิวทตโทริอันขึ้นชื่อด้วย เชฟผัดเนื้อได้เก่งมากค่ะซึ่งอาหารที่ทำเสร็จออกมาก็อร่อยระดับละลายในปากเลยทีเดียว ไวน์ก็รสชาติดี ทุกอย่างที่เสิร์ฟมาในคืนนั้นอร่อยหมดเลยค่ะ เป็นมื้อที่ทำให้รู้สึกเบิกบานใจจริงๆ ค่ะ

โรงแรมทตโทริกรีนโฮเทลมอร์ริสันเป็นที่พักที่เหมาะกับคนที่ต้องการที่พักสบายๆ ไว้พักผ่อนตอนกลางคืนค่ะ

ทริปล่องเรือนี้สนุกและเป็นที่น่าพอใจดีค่ะ ไม่ใช่แค่เพราะวิวชายฝั่งอุระโดเมะสวยๆ หรอกนะคะ แต่เป็นเพราะเหล่านกนางนวลที่บินตามเรือมากินข้าวเกรียบกุ้งที่เราโยนขึ้นฟ้าด้วยค่ะ ดังนั้น ก่อนที่เราจะลงเรือกัน ขอแนะนำให้ซื้อข้าวเกรียบกุ้งเตรียมไว้สักห่อสองห่อเลยนะคะ! อากาศสดใสก็ทำให้ท้องฟ้าเป็นสีฟ้าสวยและเห็นวิวเซงกัน มัตสึชิมะได้ชัดๆ รวมถึงหน้าดินที่โดนน้ำทะเลกัดเซาะ หลังจากนั้นเราก็ดื่มสมูทตี้รสสาลี่และไอศกรีมรสหมึกจากปลาหมึกที่อร่อยอย่างเหลือเชื่อด้วยค่ะ

ร้านมิตะคิเอนเป็นหนึ่งในร้านที่ฉันชอบที่สุดในทตโทริเลยค่ะ เราย้ายกันมาอยู่ที่อีกมุมหนึ่งของป่าใหญ่ที่เราได้เห็นกันไปแล้วที่ซัมบุตสึจิ บรรยากาศที่วัดซัมบุตสึจิจะดูจริงจังและศักดิ์สิทธิ์น่าเลื่อมใสใช่ไหมคะ แต่มิตะคิเอนจะดูร่าเริงสดใสทำให้นึกถึงอดีต เราประทับใจกับบุฟเฟ่ต์อาหารซันไซที่พนักงานเตรียมไว้ตั้งแต่เช้าตรู่มากค่ะ หลังทานอาหารเที่ยงแล้ว เราก็เดินไปที่คาเฟ่แห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ลึกเข้าไปในป่าเพื่อไปดื่มชา/กาแฟพร้อมชมวิวน้ำตก ถ้าเป็นช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วงที่ใบไม้เปลี่ยนสีแล้ว ร้านนี้ก็คงจะสวยยิ่งกว่านี้อีกค่ะ อากาศสดชื่นเย็นสบายและลมบริสุทธิ์ทำให้เวลาที่มิตะคิเอนผ่านไปอย่างรวดเร็ว

บ้านอิชิทานิเป็นบ้านที่ดูโอ่อ่ามากค่ะด้วยเสาและคานที่เป็นไม้ซุงท่อนใหญ่ สวนอันงดงาม และการตกแต่งอย่างหรูหราพิถีพิถันภายในตัวบ้าน ที่นี่ทำให้เราได้รู้ว่าตระกูลญี่ปุ่นเก่าแก่เคยอยู่อาศัยกันอย่างไรและมีกิจกรรมสันทนาการอะไรบ้าง ตระกูลอิชิทานิใจกว้างมากๆ จนถึงกับเปิดบ้านส่วนตัว (บางส่วน) ให้คนทั่วไปได้เข้าเยี่ยมชมด้วยค่ะ

โดยรวมแล้วฉันสนุกกับทริปนี้มากเลยค่ะ สำหรับนักท่องเที่ยวชาวสิงคโปร์แล้ว ฉันขอแนะนำให้เที่ยวทตโทริ x โตเกียวรวมกันสักสัปดาห์หนึ่งเลยค่ะ ฉันมั่นใจว่าชาวสิงคโปร์จะต้องชอบแผนการท่องเที่ยวที่ยังไม่ค่อยมีคนรู้จักมากนักแบบนี้แน่นอนค่ะ สำหรับคนที่เป็นสายกิน ชาวสิงคโปร์จะต้องชอบเนื้อวากิวทตโทริและอาหารทะเลสดๆ แน่ค่ะ จังหวัดทตโทริยังมีอย่างอื่นอีกมากมายให้ได้มาสัมผัส และฉันก็หวังว่าเพื่อนๆ ชาวสิงคโปร์จะเห็นด้วยกับฉันนะคะ!